Pedagogika medialna

Pedagogika medialna

Po 14 latach od pierwszego wydania oddajemy do rąk Czytelników poszerzone i zaktualizowane wydanie podręcznika Pedagogika medialna, uwzględniające postęp, jaki w ostatnim czasie dokonał się w teorii i praktyce tej dyscypliny. W podręczniku zrelacjonowano dokonania pedagogiki kognitywistycznej w sferze rozwiązywania problemów wychowawczych oraz w samym procesie kształcenia. Treść podręcznika została uporządkowana według pięciu filarów pedagogiki medialnej:

• procesy zmian społecznych wynikające z oddziaływania mediów na człowieka i społeczeństwo;
• podstawy teoretyczne i praktyka edukacyjna tworzące współczesny kształt pedagogiki medialnej;
• zagrożenia wynikające z kształtowania opinii publicznej i jednostki przez nowe media i opis wynikających z tego skutków zmian kulturowych i społecznych;
• kształcenie z wykorzystaniem mediów – ze szczególnym naciskiem na edukację na odległość oraz działania twórcze i współpracę;
• metodyka kształcenia, w ramach której kładzie się nacisk na umiejętności wykorzystania nowych mediów przez nauczycieli.

Nowe media stały się nieodzowne dla człowieka w jego codziennym życiu, wpływają na wszelką działalność podejmowaną w skali jednostkowej i społecznej. Wywołują także różnorodne skutki. Z jednej strony są niezbędne w komunikacji międzyludzkiej, sprzyjają rozwojowi społecznemu i kulturowemu, z drugiej – przyczyniają się do powstawania wielu problemów generujących niepożądane następstwa. Ten dualizm wpływa na kształtowanie się roli oraz miejsca nowych mediów we współczesnej cywilizacji, co z kolei wpływa na edukację.

Prezentowane w podręczniku treści obejmują jeden z najważniejszych obszarów funkcjonowania człowieka, jakim jest komunikacja w wymiarze jednostkowym i społecznym. Wzrastające znaczenie trafnego wyboru informacji we współczesnej cywilizacji wpływa w istotny sposób na podejmowanie wszelkich decyzji. Aby były one właściwe i przynosiły człowiekowi korzyści, potrzebna jest wiedza o działaniu nowych mediów, dokonywanych za ich pomocą manipulacjach, stosowanych zabiegach w obszarze inżynierii i ewolucji społecznej, wpływającej na ograniczanie, a często też eliminowanie zagrożeń nękających ludzkość od pradziejów. Wiedza o mechanizmach występujących w relacjach człowiek–media–człowiek ma zasadnicze znaczenie dla społeczeństwa funkcjonującego w ramach demokratycznego państwa.