Taping Zastosowanie kliniczne. Techniki. Efekty terapii

Plastrowanie elastyczne jest stosunkowo nowym sposobem terapii. Metodę tę opracował w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku japoński lekarz Kenso Kaze. W Japonii ten sposób terapeutycznego wykorzystania elastycznego plastra zarejestrowany został pod nazwą Kinesio-Taping® i pod taką nazwą trafił do naszego kraju na początku XXI wieku. W ciągu kilkunastu lat Kinesio-Taping® stał się dość popularnym wśród fizjoterapeutów sposobem terapii. Na licznych kursach setki polskich fizjoterapeutów przeszkoliło się w technice plastrowania plastrem elastycznym i z entuzjazmem rozpoczęło stosowanie metody kinezjotapingu w praktyce.

Napisana przez pracującego w Austrii lekarza Ramina Ilbeygui książka nieprzypadkowo nosi nazwę „Taping”. Stanowi ona bowiem swego rodzaju kompilację aktualnej wiedzy na temat różnych sposobów plastrowania, z istotnym oczywiście udziałem metody Kinesio-Tapingu®, uzupełnionym jednak o plastrowanie siatkowe opracowane nieco później przez japońskiego osteopatę i specjalistę tradycyjnej medycyny chińskiej Tanakę Nobutakę oraz koreańską pediatrę Aeo Kang. Zastosowany przez nich nieelastyczny plaster siatkowy pozwala poprzez pobudzanie powięzi i zmianę napięcia na powierzchni ciała oddziaływać pozytywnie na punkty akupunkturowe względnie na punkty spustowe. Oryginalnym rozszerzeniem zastosowania plastrowania w praktyce jest jego uwzględnienie w tzw. terapii energetycznej opartej na tradycyjnej medycynie chińskiej. Elastyczny plaster ma tutaj pobudzać punkty akupunkturowe i stymulować przepływ energii życiowej przez meridiany. Z tradycyjnej medycyny chińskiej autor książki czerpie inspiracje, stosując tzw. techniki powięziowe plastrowania. Ciekawą jego obserwacją jest pokrywanie się w znacznym stopniu przebiegu taśm mięśniowo-powięziowych z przebiegiem meridian. W tych sytuacjach proponuje łączenie technik powięziowych plastrowania z technikami energetycznymi. W dobie tak dużego zainteresowania terapią tkanki łącznej, a zwłaszcza technikami powięziowymi, za niezwykle cenne należy uznać uwzględnienie segmentalnych technik plastrowania. Terapia odruchowa stref Heada, stref MacKenziego oraz stref łącznotkankowych jest starym i wypróbowanym sposobem terapii. Wykonywanie jej za pomocą plastrów elastycznych oraz plastrów siatkowych należy uznać za ciekawe rozwiązanie.

Książka niniejsza w swoim zamyśle stanowi praktyczny poradnik plastrowania. Część teoretyczna poświęcona jest zarówno samemu plastrowaniu, tzn. rodzajom plastrów, ich budowie, właściwościom oraz samym technikom nakładania plastrów na poszczególne tkanki i części ciała, jak i modelom wyjaśniającym mechanizm działania plastrów.

Część praktyczna książki poświęcona technikom umieszczania plastrów i ich klinicznemu zastosowaniu napisana została z dużym rozmysłem i bardzo dobrze przygotowana od strony dydaktycznej. To bardzo czytelny podręcznik plastrowania, bogato ilustrowany, w którym krok po kroku opisano i przedstawiono kolejne etapy nakładania plastra na poszczególne tkanki oraz praktycznego jego wykorzystania w konkretnych jednostkach klinicznych.

Szeroki zakres poruszanej problematyki klinicznej od dysfunkcji narządu ruchu po różne schorzenia narządów wewnętrznych i to w odniesieniu zarówno do dzieci,  młodzieży, jak i osób dorosłych, powoduje, że książka ta powinna znaleźć się na półce każdego czynnego zawodowo fizjoterapeuty.

Z Przedmowy do wydania polskiego